Alle ramen

Het onbeschrijfelijke gevoel wanneer u door een raam kijkt en de gezelligheid en warmte van uw huis voelt.

Vind uw type raam

Type
Prijs
Populariteit
Isolatie
Uitlijning

Wis de filters

TEST

Comfort 3Q

Het COMFORT 3Q-raam onderscheidt zich door de behaaglijkheid van het hout aan de binnenkant en door de duurzaamheid van het aluminium aan de buitenkant.

Dimensie van het profiel

Installatiedikte

85 mm

Zichtbare breedte

107 mm

Thermische isolatie van de ramen (Uw)

Ug = 0,7

0,98 W/m²K

Ug = 0,6

0,9 W/m²K

Ug = 0,5

0,82 W/m²K

Natura 3

Het NATURA 3 houten raam is een energie-efficiënt raam met driedubbele beglazing. Het is samengesteld uit profielen van 68 mm die kunnen worden vervaardigd uit verschillende soorten hout. Het is geschikt voor iedereen die graag eigentijdse houten ramen in zijn huis wil laten plaatsen.

Dimensie van het profiel

Installatiedikte

68 mm

Zichtbare breedte

122 mm

Thermische isolatie van de ramen (Uw)

Ug = 0,6

0,91 W/m²K

Comfort Optimo XLS

Het COMFORT OPTIMO XLS hout-aluminium raam heeft heldere lijnen die uitstekend passen bij een hedendaags design. De uitlijning tussen het kozijn en omlijsting geeft dit raam een bijzonder trendy uitstraling. Dankzij het dikkere profiel is dit raam bovendien thermisch efficiënter.

Dimensie van het profiel

Installatiedikte

95 mm

Zichtbare breedte

104 mm

Thermische isolatie van de ramen (Uw)

Ug = 0,7

0,95 W/m²K

Ug = 0,6

0,86 W/m²K

Ug = 0,5

0,78 W/m²K

Toon meer vensters

Accessoires voor ramen

Een brede selectie van op maat gemaakte producten om uw gebruikservaring en de ramen van M SORA verder te verbeteren.

Wij bieden een allesomvattende oplossing.

Ramen zijn slechts een klein aspect van de totaalervaring die M SORA u biedt. De eerste vereiste is een kwaliteitsproduct, gevolgd door een uitstekende installatie door ervaren teams. Zo komen onze producten volledig tot hun recht. Maar dat is nog niet alles. Zodra onze producten geïnstalleerd zijn, kunt u ook genieten van onze dienst na verkoop tijdens de garantieperiode.

100%

leveringsdatum na bevestiging van de financiële en technische specificaties van de bestelling

9+

installatieteams met een uitgebreide ervaring in het installeren van houtwerkartikelen

75

jaar lang actief op de Sloveense markt

75 Jaren van traditie

Voordeuren

Deuren maken deel uit van een huis, een plaats waar we ons thuis kunnen voelen, een veilige plek, een ruimte die een gevoel van verbondenheid geeft. Deuren nodigen ons uit om naar binnen te gaan, ze vormen een pad, een overgang van de geboorte naar de dood. Als ze open staan, bieden ze een kans, hoop; als ze gesloten zijn, geven ze ons een gevoel van privacy en rust. Deuren beantwoorden aan onze natuurlijke behoefte om een ruimte onder te verdelen. Vroeger waren deuren massieve houten constructies. Tegenwoordig zijn de beste voordeuren minimalistisch en eenvoudig, met strakke lijnen, gemaakt van hoogwaardige houtcomposieten. Polona Sketelj

MEER OVER HOUTEN RAMEN EN DE HEDENDAAGSE ARCHITECTUUR VAN GEBOUWEN

Veruit de meeste hedendaagse ramen zijn gemaakt van hout, PVC en aluminium. De oorsprong van PVC-ramen dateert uit de late jaren 70 en die van aluminium uit de jaren 20 van de vorige eeuw, maar houten ramen hebben al een veel langere geschiedenis.

De geschiedenis en de ontwikkeling van houten ramen zijn nauw verbonden met de ontwikkeling van vlakglas. De eerste houten ramen zijn ontstaan vóór de 16e eeuw. In die tijd waren ramen vaste openingen zonder glas. De openingen waren leeg of bedekt met stof, papier, houten luiken of panelen van dierlijk hoorn. Glas werd zelden gebruikt en was alleen weggelegd voor de rijken. Eén van de oudste houten ramen zonder beglazing, die naar schatting meer dan 1000 jaar oud is, bevindt zich in het Engelse dorp Boxford. Houten ramen begonnen vanaf de 17e eeuw meer en meer terrein te winnen. Steeds meer gewone mensen konden zich ramen met glas veroorloven, nadat in 1674 voor het eerst kroonglas werd ingevoerd. In 1903 introduceerde Michael Owens een revolutionaire oplossing voor de geautomatiseerde productie van glas. De nieuwe technologie maakte de productie van vlakglas met grote afmetingen tegen een lagere prijs mogelijk, wat een enorme invloed had op het uiterlijk van ramen. Hoewel de technologie het mogelijk maakte om glas met een transparantere en homogenere structuur te vervaardigen, was deze verre van perfect. Sir Alastair Pilkington kwam in 1954 in de buurt van perfectie toen hij de floatglasmethode bedacht voor het maken van vlakglas. Dit soort glas wordt reflecterend glas of floatglas genoemd en wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt. Rond dezelfde periode werd het eerste isolatieglas met dubbele beglazing op de markt gebracht, dat werd verbeterd met coatings met een lage emissie en het gebruik van inert gas tussen de glasplaten in plaats van lucht.

De ontwikkeling van houten ramen is dus sterk afhankelijk geweest van de basismaterialen – hout, glas, coatings en het hang- en sluitwerk – die een grote invloed hebben op de eigenschappen van houten ramen, de duurzaamheid en het uiterlijk ervan.

MATERIALEN EN EIGENSCHAPPEN

De basismaterialen en halffabricaten die bij de vervaardiging van houten ramen worden gebruikt zijn houten en gelijmde raamsponningen, glas in de vorm van gelaagd isolatieglas, het hang- en sluitwerk en de coating van het oppervlak (synthetische, olie- en wascoatings).

HOUT

Houten ramen die in Slovenië worden vervaardigd, worden meestal gemaakt van sparrenhout, gevolgd door Siberisch larikshout (door de oorlog in Oekraïne is de levering van dit hout onzeker geworden), eikenhout en tropische houtsoorten, waarvan rode grandis en meranti de meest voorkomende zijn. Thermisch gemodificeerd vurenhout wordt ook gebruikt voor de productie van ramen, terwijl in Duitsland en Scandinavië veel gebruik wordt gemaakt van dennenhout. Gelijmde vensterlatten, gemaakt van ten minste drie houten lamellen die met waterbestendige polyvinylacetaat, “timmermanslijm” of (slechts zelden) met polyurethaanlijm aan elkaar zijn gelijmd, vormen het belangrijkste houten halffabricaat voor de vervaardiging van houten ramen. Elke houtsoort heeft zijn voor- en nadelen waarmee rekening moet worden gehouden bij de keuze van de houtsoort. U kunt hierover meer lezen in onze blog met de titel “Voor- en nadelen van verschillende houtsoorten”.

Verschillende houtsoorten hebben ook verschillende waarden voor warmte-isolatie, namelijk het warmtegeleidingsvermogen (λ), dat voornamelijk afhangt van de houtdichtheid en het vochtgehalte. Hoe hoger de houtdichtheid, hoe hoger de λ-waarde, ondanks hetzelfde vochtgehalte. De λ-waarde van vurenhout is 0,11 W/mK, die van larikshout 0,13 W/mK, en 0,15 W/mK en 0,18 W/mK voor respectievelijk meranti- en eikenhout. Thermisch gemodificeerd vurenhout heeft een zeer goede λ-waarde. Deze komt overeen met 0,09 W/mK. De warmtedoorgangscoëfficiënt van het raamprofiel (Uf) verschilt dus per houtsoort. U kunt hier meer over lezen in de blog met de titel “Wat beïnvloedt de warmte-isolatie van een houten raamprofiel?”.

Passieframen worden geclassificeerd als ramen met de beste isolatie-eigenschappen. Ze beschikken over het certificaat van het toonaangevende instituut op het gebied van passief bouwen, namelijk het certificaat van het Passiefhuis Instituut. Momenteel komt de warmtedoorgangscoëfficiënt van een gecertificeerd houten raam met de beste isolatie-eigenschappen overeen met 0,58 W/m2K, terwijl de warmtedoorgangscoëfficiënt van een gecertificeerd hout-aluminium raam met de beste isolatie-eigenschappen overeenkomt met 0,43 W/m2K.

GLAS

We hebben er in de inleiding al op gewezen dat het glas de ontwikkeling van houten ramen heeft beïnvloed en dat tegenwoordig ongeveer 80% van de ramen en deuren bestaat uit isolatieglas met driedubbele beglazing. Rudi Hajdinjak vertelt u hierover meer in de elfde aflevering van de “Huis” podcast.

Glas is ook een raamelement dat de meeste invloed heeft op de thermische isolatie van het raam, of meer bepaald op de warmtewinst of het warmteverlies (Uw) door het raam, aangezien in de meeste gevallen 70% van het totale oppervlak van een raam bedekt is met glas. Dit is thermisch isolerend glas dat bestaat uit twee of drie glasplaten die door afstandshouders van elkaar zijn gescheiden om een met inert gas gevulde spouw te vormen. Het volgende beïnvloedt de warmtetransmissie (Ug) van een raam:

  • het aantal glasplaten of tussenruimtes;
  • de breedte van de afstandshouder of de ruimte tussen de glasplaten;
  • het type inert gas;
  • het aantal en het soort glascoatings.

Het aantal glasplaten is de belangrijkste factor die de Ug beïnvloedt. De Ug van een raam met enkele beglazing is 5,7 W/m2K, de Ug van de meeste ramen met dubbele beglazing ligt tussen 1,0 W/m2K en 1,4 W/m2K, en de Ug van de meeste ramen met driedubbele beglazing ligt tussen 0,5 W/m2K en 0,8 W/m2K.

De breedte van de afstandshouder bepaalt de afstand tussen de glasplaten, die met 2 mm verandert door de standaardafmetingen van de afstandshouders (10, 12, 14, 16 mm…). De uiteindelijke afstand tussen de glasplaten is meestal een gevolg van de maximaal mogelijke dikte van het thermische isolatieglas dat in het raamkozijn moet worden geplaatst. Dit heeft op zijn beurt ook invloed op de Ug-waarde, aangezien het volgende geldt: hoe smaller de afstandshouder, hoe lager de Ug-waarde. U kunt meer lezen over de invloed van de afstandshouder in de blog “Afstandshouder tussen de ruiten. Wat is het?”.

Het type inert gas is ook van invloed op de Ug-waarde. In verreweg de meeste gevallen wordt argon gebruikt, terwijl krypton slechts zelden wordt gebruikt omdat de hoge prijs daarvan niet altijd opweegt tegen het verschil in Ug-waarde. De laatste jaren zijn er veel pogingen gedaan om zogenaamde vacuümglaselementen te maken, waarbij argon en krypton in de tussenruimte worden vervangen door een vacuüm. Het zijn vooral de hoge prijs en de beperkingen bij de fabricage van dit type glas die verhinderen dat dit glas beschikbaar is voor en gebruikt wordt door het grote publiek.

De laatste belangrijke eigenschap die de Ug-waarde van isolatieglas beïnvloedt, is het aantal en het type coatings op de glasplaten. Dubbele beglazing heeft meestal één coating op de binnenste glasplaat, terwijl driedubbel glas er meestal twee heeft. In beide gevallen wordt de coating aangebracht op het oppervlak van de glasplaat tegenover de tussenruimte, zodat mogelijke schade aan de coating wordt voorkomen. Er zijn verschillende soorten coatings die een aanzienlijke invloed hebben op zowel de Ug-waarde als andere glaseigenschappen, waaronder de doorlaatbaarheid van zonne-energie (g-waarde) en daglichttransmissie (LT). U kunt meer lezen over glasplaten in de blog “Dubbel of drievoudig isolatieglas?”.

HANG- EN SLUITWERK

Het hang- en sluitwerk of beslag is een belangrijk onderdeel van houten ramen, omdat het een aanzienlijke invloed heeft op de stabiliteit van de houten ramen en meer bepaald op de houten kozijnen. Het doorhangen van het raamkozijn hangt af van het hang- en sluitwerk en het gewicht van het kozijn. Modern hang- en sluitwerk is anders dan vroeger, omdat het is aangepast om zwaardere lasten en afmetingen van raamkozijnen te kunnen dragen. Vroeger wogen raamkozijnen tot ongeveer 25 kg (enkel glas) of 50 kg (twee ruiten, dubbel glas), maar tegenwoordig wegen ze veel meer. Het zwaarste element van een raamkozijn is het thermisch geïsoleerde glas.

Een vierkante meter glas weegt 2,5 kg per 1 mm dikte, dus standaard driedubbel glas met drie glasplaten van 4 mm weegt 30 kg/m2. Een raam van 1,2 m × 1,4 m weegt ongeveer 50 kg, terwijl een balkonafscheiding van 1,0 × 2,3 m 70 kg weegt. Als u grotere balkondeuren zou willen met afmetingen van 1,2 × 3,0 m en gelaagd buitenglas, zou u glasplaten van 6 mm dikte moeten gebruiken en gelaagd glas van twee platen van 5 mm dikte. Hierdoor zou een raamkozijn 200 kg wegen. Zoals reeds vermeld, is het hang- en sluitwerk van tegenwoordig aangepast om dat soort lasten te dragen. Standaard beslag (zichtbaar of verborgen) kan ramen tot 150 kg dragen, terwijl speciaal beslag tot 200 of zelfs 300 kg kan dragen. U kunt meer lezen over het hang- en sluitwerk in de blog “Welk gewicht van het raamkozijn kan door het hang- en sluitwerk worden gedragen?”.

COATING

Er bestaat bij veel mensen de overtuiging dat de coating van de ramen enkele jaren na aankoop opnieuw moet worden aangebracht. In verreweg de meeste gevallen blijkt dit echter onjuist en onnodig. Deze angst en twijfels ontstaan uit ervaringen met houten ramen die tientallen jaren geleden werden gecoat met lak of verf. Deze hadden goede waterafstotende eigenschappen, maar waren niet dampdoorlatend, wat ook hun grootste nadeel was. Bij blootstelling aan slechte weersomstandigheden erodeerde en scheurde de coating, waardoor er water doorheen kon dringen. Door het vocht in het hout ontstonden er belletjes op de coating die loslieten, waardoor het hout ging rotten. Dankzij recente ontwikkelingen zijn de coatings van tegenwoordig heel anders. In het algemeen spreken we van hoogwaardige coatings die samen met de kwaliteit van de materialen, de juiste coatingformule en de in de fabriek aangebrachte hoeveelheid zorgen voor een lange levensduur van houten ramen. De levensduur wordt beïnvloed door de kwaliteit van de coating, de blootstelling van houten ramen aan regen en zonnestralen, en bepaalde details van de houten ramen.

Als we het hebben over de kwaliteit van de coating, bedoelen we daarmee het aantal lagen en de samenstelling van de coating. Het is van groot belang dat de coating uit meerdere lagen bestaat. Dit is ook de reden waarom het door professionals “het coatingsysteem” wordt genoemd. Ten minste drie lagen worden aanbevolen. U kunt meer lezen over coatings in onze blog met de titel “Over vijf jaar moet ik mijn nieuwe houten ramen opnieuw schilderen! Echt waar?”.

De blootstelling van houten ramen in een gebouw is de volgende factor die een aanzienlijke invloed heeft op de levensduur van de coating. Er zullen grote verschillen zijn tussen een raam aan de noord- en zuidkant van een gebouw, een raam in een hedendaags gebouw met een plat dak zonder dakrand, en een traditioneel gebouw met dakranden die 70 cm voorbij de buitenmuur van een gebouw reiken.

Bij houten ramen mogen we ook vooral hun individuele details niet vergeten. De onderste dwarsbalk van een houten raam is het deel van het raam en het kozijn dat het meest wordt blootgesteld aan de omgeving. Omdat de coating hier het minst dik is en ook het meest wordt blootgesteld aan gure weersomstandigheden, moeten er aluminium afvoeren worden geïnstalleerd om te voorkomen dat de coating hier te snel slijt.

UITERLIJK EN ARCHITECTUUR

Een van de belangrijkste functies van ramen doorheen de geschiedenis was om het zonlicht binnen te brengen in een kamer, waardoor deze als leefruimte kon worden gebruikt. Omdat ramen tot in de 20e eeuw technologisch slecht ontwikkeld waren, betekende het binnenbrengen van zonlicht ook enorme thermische verliezen. Daarom bleven ramen klein en namen ze minder dan 15% van het woonoppervlak in beslag. In de eerste helft van de 20e eeuw werden ramen in Slovenië gemaakt van enkel glas. In de winter veranderden deze ramen in grote ijskristallen doordat de koude lucht aan de binnenkant van de ramen condenseerde. De ramen waren klein en in sommige delen van Slovenië kenden ze wel al ramen met dubbele beglazing, maar vanwege de extreme kou was het echter praktisch onmogelijk om in de winter bij deze ramen te zitten. Met de ontwikkeling van isolatieglas werden zowel individuele ramen als glasoppervlakken in gebouwen groter. Sinds de jaren 1950-1990 werd de bouw van woongebouwen in Slovenië gekenmerkt door off-plan projecten, waarbij een woning wordt gekocht op basis van het ontwerp voordat het gebouwd is, en waar kleine of grote aanpassingen mogelijk zijn. In de meeste gevallen werd er ook gebruik gemaakt van off-plan ramen van de toenmalige fabrikanten. Deze fabrikanten vervaardigden massaal ramen en hadden deze steeds op voorraad (60 x 90 cm, 100 x 120 cm, 120 x 120 cm en 140 x 140 cm waren de afmetingen van enkele openslaande ramen; 160 x 140 cm of 180 x 140 cm waren de afmetingen van dubbele openslaande ramen en 100 x 220 cm waren de afmetingen van de balkondeuren). In die tijd hadden gebouwen meerdere verdiepingen met ramen en balkondeuren in de woon- en slaapkamer, en slechts één raam in andere kamers. Centrale verwarmingssystemen met radiatoren vlak onder de ramen waren voldoende om het warmteverlies door muren en ramen te compenseren en de kamers tot een behoorlijke temperatuur op te warmen. ‘s Nachts, wanneer de verwarming was uitgeschakeld, daalde de temperatuur echter tot 15-16 °C. Koude buitenoppervlakken, slecht afgedichte ramen en warme binnenmuren zorgden voor een aanzienlijke luchtverplaatsing en -circulatie in de kamers. Dit leidde tot enorme thermische verliezen. Maar juist de slechte afdichting en de daaruit voortvloeiende aanzienlijke luchtbeweging droegen bij tot een relatief hoge luchtkwaliteit. In de periode 2000-2020 kwam er een doorbraak in de ontwikkeling van ramen in Europa en kon de architectuur nieuwe trends zetten en de grenzen van het mogelijke verleggen.

Lange tijd waren Duitsland en Oostenrijk de toonaangevende landen op het gebied van technologische ontwikkeling van ramen, waar veel landen naar opkeken en van leerden (Zwitserland, Slovenië, Polen, Kroatië). Slovenië heeft met zijn talrijke raamfabrikanten de laatste twintig jaar een grote ontwikkelingsdoorbraak gemaakt en kan nu volledig concurreren met fabrikanten uit andere landen. Door bepaalde innovatieve oplossingen is het zelfs een trendsetter geworden. Midden-Europa wordt ook wereldwijd beschouwd als een gebied met de meest geavanceerde ramen op het gebied van technologie en duurzaamheid. Het is ook interessant dat de Scandinavische landen, waar de perioden met lage temperaturen veel langer zijn dan in Midden-Europa, achterblijven bij de ontwikkeling van ramen. Hetzelfde geldt voor de landen in het zuiden van Europa, waar gebouwen in de zomer sterk oververhit raken.

De ontwikkeling van ramen en hun toenemende belang in de architectuur van hedendaagse gebouwen wordt ingegeven door duurzaam bouwen. Een duurzame productie, installatie en gebruik van ramen in woongebouwen moet aan talrijke eisen voldoen: warmteverlies voorkomen, oververhitting door glas in de zomer beperken, verhoging van de zonnewinst in de winter, zonlichtinval, geluidsisolatie, ventilatie… Het is bijna onmogelijk om volledig aan alle bovenstaande eisen te voldoen. De hedendaagse ramen en de beschikbare technologie kunnen ons echter helpen een optimale oplossing te vinden voor een bepaald gebouw. Feit is dat de ontwikkeling van ramen in de afgelopen twintig jaar het mogelijk heeft gemaakt het aandeel van glasoppervlakken aanzienlijk te vergroten. Dit bedraagt nu veel meer dan 20% van het netto woonoppervlak. In bepaalde gevallen bedraagt dit aandeel bijna 100%. Dit was ook de periode waarin de off-plan producten onvoldoende bleken te zijn, waardoor er op maat gemaakte houten ramen werden vervaardigd. Tien jaar geleden, toen het energiezuinig bouwen in Europa op zijn hoogtepunt was, vond men dat grote glasoppervlakken aan de zuidkant van woongebouwen moesten worden geplaatst (vanwege de enorme zonnewinsten in de winter), terwijl ze aan de noordkant moesten worden vermeden (vanwege de grote warmteverliezen). Tegenwoordig weten we echter dat zelfs op locaties waar een gebouw niet op deze manier kan worden georiënteerd, de glasoppervlakken zonder grote warmteverliezen aan de oost- of noordzijde kunnen worden geplaatst. Naast energie-efficiëntie worden ook andere factoren die een grote invloed hebben op de levenskwaliteit steeds belangrijker (bv. de introductie van voldoende zonlicht in de ruimte). De hedendaagse architectuur kan nu gebruik maken van grote transparante oppervlakken dankzij de ontwikkeling van andere bouwmaterialen en de manier waarop gebouwen tegenwoordig worden gebouwd. Zo zijn er materialen met zeer goede isolerende eigenschappen die op buitenmuren worden aangebracht, materialen die het mogelijk maken zeer verschillende bouwconstructies af te dichten en koudebruggen te voorkomen of te verminderen, en nieuwe verwarmingssystemen (vloerverwarming en verwarming met verwarmingspanelen) die zorgen voor een constante temperatuur van het interieur, ongeacht de externe omstandigheden. Grote transparante oppervlakken bestaan meestal uit vaste glaselementen en opengaande elementen van vloer tot plafond die zich over een hele verdieping uitstrekken, soms zelfs over twee of meer verdiepingen. Dit soort beglazing is typisch voor gemeenschappelijke woonruimten (woonkamer, eetkamer, keuken), terwijl slaapkamers eerder zijn uitgerust met traditionele ramen of balkondeuren die toegang bieden tot een terras, of balkondeuren met een glazen leuning die beschermt tegen ongelukken (bijvoorbeeld Franse balkons). Het gebruik van verschillende ventilatiesystemen heeft het aantal ramen dat bedoeld is om te openen en te ventileren verminderd, omdat het juiste gebruik van ventilatiesystemen dit min of meer overbodig maakt. Wel is het zo dat een juiste plaatsing van ramen (aan de tegenoverliggende zijden van een gebouw en over verschillende verdiepingen) die gebruikt kunnen worden voor ventilatie, een slimme en duurzame manier is die vooral gebruikt kan worden om de gebouwen ‘s nachts in de zomertijd te koelen.

De hedendaagse trends in de architectuur die wij waarnemen, althans in de woningbouw, zijn vrij uniform in heel Europa en over de hele wereld. Die trends worden niet alleen gekenmerkt door een aanzienlijk aandeel transparante oppervlakken in een gebouw, maar ook door een minimalistisch uiterlijk dat gericht is op verborgen kozijnen, heldere lijnen, de rechthoekige vorm van de kozijnen, een doorkijk in het glas met zo min mogelijk verticale of horizontale scheidingswanden, glazen hoekwanden of assemblages van beglazingseenheden die over een lengte van meer dan tien meter tegen elkaar zijn geplaatst langs de zijkant van het gebouw. De ramen in dergelijke gebouwen vereisen aanzienlijk meer aandacht in het ontwerp van het gebouw zelf. Deze moeten correct worden gedimensioneerd en statisch worden gecontroleerd, rekening houdend met de locatie van het gebouw en de weersomstandigheden. Daarom is voor dergelijke gebouwen een structurele analyse van de glas- en raamconstructies onontbeerlijk. Hoewel ramen en beglazingseenheden niet worden beschouwd als dragende elementen van een gebouw en dus geen belasting van het hoofdgebouw mogen ondervinden, komt het maar al te vaak voor dat een glaspartij van vloer tot plafond die zich over een hele muur uitstrekt, te maken krijgt met een verzakking van een constructie of een verschuiving van een dragend materiaal. In dergelijke gevallen moet hierop worden geanticipeerd en moeten de ramen zodanig worden afgesteld dat zij open kunnen gaan en hun functie kunnen vervullen, zelfs als er iets dergelijks gebeurt.

DUURZAAMHEID EN TOEKOMSTIGE ONTWIKKELING VAN HOUTEN RAMEN

Tegenwoordig zijn ontwikkeling en duurzaamheid onlosmakelijk met elkaar verbonden. De term duurzaamheid wordt meestal gebruikt in de uitdrukking duurzame ontwikkeling, die wordt gedefinieerd als “een ontwikkeling die voorziet in de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen”.

Zoals reeds gezegd bestaan houten ramen uit hout, glas, beslag en een coating. Glas beslaat het grootste oppervlak en maakt deel uit van elk raam, ongeacht het materiaal van het kozijn en de omlijsting. Hetzelfde geldt voor het beslag. Ramen verschillen onderling alleen in het materiaal waarvan het kozijn en de omlijsting zijn vervaardigd, wat ongeveer 20 tot 30% van zowel het gewicht als het oppervlak van een raam uitmaakt. Als we hout verven met synthetische materialen, hebben we opnieuw een materiaal toegepast dat niet “duurzaam” is. De coating is onlosmakelijk verbonden met het hout en kan alleen worden verwijderd door mechanisch slijpen of door de bovenste laag van een raamprofiel af te snijden. Het hout is dus het duurzame, natuurlijke, groene, biologische – of hoe je het ook wilt noemen – bestanddeel van een houten raam. Maar is hout echt duurzaam?

Het sparren- en eikenhout is van Sloveense oorsprong en komt meestal uit lokale bossen, terwijl het Siberische larikshout uit Rusland komt, meranti uit Maleisië en rode grandis uit Uruguay. U kunt meer lezen over de duur en het type transport van hout, vanaf de oorsprong tot Slovenië (Žiri), en over de dichtheid van verschillende houtsoorten in onze blog getiteld “Voor- en nadelen van verschillende houtsoorten”. De lengte van het vervoer werd geschat op basis van de beschikbare gegevens over het goederenvervoer over water en de afstand van het vervoer over de weg. Bovengenoemde gegevens vormden, afgezien van de gegevens over de emissies die worden veroorzaakt door afzonderlijke soorten vervoer, de basis voor de berekening van de CO2-emissies die worden uitgestoten tijdens het vervoer van 1 m3 van een bepaalde houtsoort naar de productielocatie in Žiri. Het is overduidelijk dat lokale houtvoorziening, oftewel het gebruik van lokaal hout, de enige duurzame oplossing is.

Het vervoer is echter niet het enige probleem. De hoeveelheid hout is een groeiend probleem geworden. Voorlopig heeft Slovenië nog voldoende hout, ook al zit er steeds minder hout in onze bossen. Natuurrampen hebben aangetoond hoe kwetsbaar onze bossen zijn. Branden en droogte hebben onze bossen verder uitgedund, met langdurige gevolgen. De Confederation of European Paper Industries (CEPI) voorspelde jaren geleden dat we in de periode tussen 2020 en 2050 te maken zullen krijgen met een tekort aan hout. De aandacht voor de ontwikkeling van houtproducten uit teruggewonnen hout, waaronder houten ramen, zal dus een belangrijke rol spelen. In het afgelopen decennium heeft het beleid van het zogenaamde trapsgewijze gebruik van hout in Europa terrein gewonnen. Dit beleid is gebaseerd op het uitgangspunt dat hout verschillende levenscycli heeft. In de meeste beleidsmaatregelen van de EU is afvalhout al erkend als een belangrijke grondstof.

Het trapsgewijze gebruik van hout is echter niet het enige alternatief dat leidt tot duurzaamheid en circulaire economie. Het ontwerpen van ramen op een manier die de gevestigde opvattingen over houten ramen en de bestaande bedrijfsmodellen opzij zet, is een andere optie. De traditionele compositie van houten ramen is diep ingeburgerd en is gebaseerd op een compacte en bijna onlosmakelijke samenstelling van afzonderlijke onderdelen. Bovendien is de montage van ramen vaak gebaseerd op de veronderstelling dat de installatie van het raam een “eenmalige” gebeurtenis is. Een logisch gevolg is dat het bestaande bedrijfsmodel van de verkoop van houten ramen aansluit bij dit uitgangspunt. Maar zou het ook anders kunnen?

 

Contactgegevens